Ժամանակակից մանկական գրականություն. նախագիծ

Մարիա Բերշադսկայան ծնվել է 1970 թվականի դեկտեմբերի 29-ին Մինսկում խելացի ընտանիքում։Մայրը ֆիզիկոս է հայրը՝ ինժեներ:Մայրիկը, Տարտուի համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետում սովորելիս, ունկնդրում էր Յու.Մ.Լոտմանի դասախոսությունները: Ընտանիքը կռապաշտեց Ա.Ս. Պուշկինին, մայրս շատ էր կարդում իր դստերը: Pնողները դեռ վաղ տարիքից աղջկա մեջ սերմանել են կարդալու և գրքի սեր, ընտանիքն ունեցել է մեծ տնային գրադարան, հայրը, բացի ընթերցանությունից, սիրում էր նաև դասական երաժշտություն և լուսանկարչություն: Իզուր չէին սերը տպագիր բառի, գրքի և ընթերցանության հանդեպ: Տասներորդ դասարանում Մարիա Բերշադսկայան սկսեց հոդվածներ գրել «Պարուս» երիտասարդական ամսագրի համար: Սա նրան տվեց կարևոր փորձ և գաղափար այն մասին, թե ինչ կցանկանար անել ապագայում:

1995 թվականին նա ավարտել է ՎԳԻԿ– ի սցենարիստական ​​բաժինը և աշխատանքի եկել «Քնջութի փողոց» մանկական հեռուստանախագծում:

Մարիա Բերշադսկայան ասում է, որ միշտ ցանկացել է մանկական գրքեր գրել: Նրա պատմությունները, որոնք ներկայացվել են ՎԳԻԿ- ի ընդունող հանձնաժողովին, նրա թեզի սցենար են. Այս ամենը պատմություններ էին երեխաների և երեխաների մասին: Քնջութի փողոց ծրագրի առաջին սեզոնից հետո, որը ապագա գրողը ընկալեց որպես մանկության կախարդական աշխարհի դուռ, նա սկսեց բանաստեղծություններ գրել երեխաների համար:

1997 թվականին «ՄԵԹ» հրատարակչությունը հրատարակեց իր առաջին բանաստեղծությունը ՝ «Կարմիր թզուկը» Իրինա Լոբանի նկարազարդումներով:

Նա ցանկանում էր շարունակել գրել երեխաների համար, բայց դեռ չկային «իր» թեմաները, «սեփական» ձայնը: Մարիան որոշեց, որ դա կանի ավելի ուշ, երբ «մեծանա»: Այս ցանկությունն ամրապնդվեց երեխաների գրողներ Մարինա Բորոդիցկայայի, Քսենիա Դրագունսկայայի, Մարինա Մոսկվինայի հետ հանդիպմամբ: «Նրանք ուզում էին սովորել», — ասաց Մարիան: Նա շատ է աշխատել, գրել է սցենարներ վավերագրական հեռուստատեսային ծրագրերի համար («Մարդու ճակատագիրը», «Հետհաշվարկ») և մուլտֆիլմեր:

Стихотворения
Фантом

Кто там крадётся в темноте?..
Ну вот, упал… опять… поднялся…
Кто и зачем же в этой мгле
В такое время оказался?
Быть может, потерял приют
Далёкий странник, что в дороге?
Иль ищет хлеба и уют
Седой старик, истерший ноги?
Вдруг зверь изранен, чуть дыша?
А, может, боль, что сердце гложет?
Иль чья тревожная душа
Никак покой найти не может?..
Быть может, это просто сон,
И это всё мне только снится?
Но может ль сумрачный фантом
Подобной явью обратиться?..
Кто ж там крадётся в темноте?
Иль, всё же, сон так ярко ожил?
А не моя ли в этом сне
Душа сыскать покоя сможет?..

Բանաստեղծություններ
Ֆանտոմ

Ո՞վ է այնտեղ թաքնվում մթության մեջ: ..
Դե ես ընկա … էլի … վեր կացա …
Ով ու ինչու այս խավարում
Այսպիսի ժամանակի՞ն պարզվեց:
Թերեւս կորցրած կացարան
Հեռու թափառող, ի՞նչ կա ճանապարհին:
Կամ հաց ու հարմարավետություն է փնտրում
Գորշ մազերով ծերուկը ոտքերը հագնո՞ւմ է:
Հանկարծ գազանը վիրավորվում է, հազիվ շնչում է:
Կամ գուցե ցավը, որ կրծում է սիրտը:
Կամ ում անհանգիստ հոգին
Որեւէ կերպ չե՞ք կարողանում գտնել խաղաղություն
Գուցե դա պարզապես երազ է
Եվ սա է միայն այն, ինչի մասին միայն երազում եմ:
Բայց գուցե մռայլ ուրվական
Դիմե՞լ նման իրողությանը:
Ո՞վ է այնտեղ մթերում սողոսկում:
Թե՞, այնուամենայնիվ, երազն այդքան պայծառացավ կյանքի:
Այս երազում իմը չէ՞
Հոգին խաղաղություն կգտնի՞: